Pewnego dnia, do mieszkającego w Watykanie Papieża przybył z Maroka król Hassan. Ojciec Święty był dla niego autorytetem, czyli człowiekiem cieszącym się jego szczególnym uznaniem. Podczas rozmowy król zaprosił papieża do swojego kraju. Jednocześnie poprosił Ojca Świętego o to, aby spotkał się tam z młodymi ludźmi. Usłyszawszy te słowa Papież zamyślił się, po czym podziękował za zaproszenie i obiecał z niego skorzystać.
Marzenie króla spełniło się po pięciu latach. Jan Paweł II spotkał się z młodymi ludźmi na stadionie w Casablance. Zgromadziło się tam ponad pięćdziesiąt tysięcy osób, które chciały wysłuchać słów Papieża i pomodlić się z nim. Wśród nich był także król Hassan II. Podczas spotkania Papież mówił młodym ludziom o roli, jaką powinni oni odegrać w budowaniu przyszłości własnego kraju i świata. Powiedział im też, że jedynie poprzez odważne przyjęcie pełnej odpowiedzialności będą mogli przezwyciężyć obecne trudności. Zwrócił się do nich, aby sami podejmowali różne działania, a nie oczekiwali wszystkiego od dorosłych. Prosił, aby sami zaczęli zmieniać świat na lepszy.
Na zakończenie stwierdził: „Macie budować świat a nie tylko o nim marzyć.” To znaczy, że młodzi ludzie nie powinni siedzieć wygodnie w fotelach, na krzesłach lub leżeć na kanapach. Nie mogą oczekiwać, że inni ludzie wszystko za nich zrobią. Jeśli chcą, aby świat był lepszy i by spełniły się ich marzenia, muszą wstać z tych foteli, kanap, krzeseł i zacząć realizować swoje wizje.
Papież bardzo kochał młodych ludzi. Podczas spotkań rozmawiał z nimi, pomagał odróżniać dobro od zła, mobilizował ich do działania, zachęcał, aby pamiętali o nauczaniu Chrystusa, śpiewał, żartował, tańczył, modlił się i uświadamiał im, że to właśnie od nich zależy, jaki będzie świat. Jak twierdził, powinni od siebie sporo wymagać, nawet, gdyby inni od nich niczego nie wymagali. Muszą budować świat z cegiełek: braterstwa, prawdy, pokoju, troski, sprawiedliwości, szacunku, przyjaźni i miłości. Często powtarzał im to, co Chrystus rzekł w Wieczerniku apostołom: „Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię”.
/Na podstawie książki Joanny Krzyżanek „O tym, jak Jan Paweł II kilkadziesiąt razy okrążył kulę ziemską”/
